Русско-киргизский словарь - чело

чело I

ср. поэт.

маңдай, чеке;

бить челом кому-л. уст. бирөөгө баш урунуу, дат айтуу, арыз айтуу, эмне жөнүндөдүр сурануу (өтүнүү, изденүү).

чело II

ср. обл.

(печи) ооз (орус мешинин. оозу; ошондой эле металл эрите турган печтердин от жага турган оозу).